23 september 2022
Weet je nog dat ik zei dat je je kinderen altijd overal open en eerlijk bij alles moet betrekken?
Laat me het begrip altijd en alles even uitleggen…
𝗔𝗹𝘁𝗶𝗷𝗱 en 𝗮𝗹𝗹𝗲𝘀 is nl. wel heel erg 𝗮𝗹𝗹𝗲𝘀𝗼𝗺𝘃𝗮𝘁𝘁𝗲𝗻𝗱.
Ook hierin is een middenweg.
En kun je onderscheid maken in wat je ze wel en niet vertelt.
Nee, je moet ze 𝗻𝗶𝗲𝘁 𝗯𝗲𝘀𝗰𝗵𝗲𝗿𝗺𝗲𝗻 tegen de grote boze wereld!
Ze kunnen de 𝘄𝗮𝗮𝗿𝗵𝗲𝗶𝗱 echt wel aan!
Beter zelfs dan de verborgen waarheid!
Want op die manier weten ze wat komen gaat.
Dat geeft 𝗱𝘂𝗶𝗱𝗲𝗹𝗶𝗷𝗸𝗵𝗲𝗶𝗱 en 𝘃𝗲𝗶𝗹𝗶𝗴𝗵𝗲𝗶𝗱 en hebben ze juist nu Oh zo hard nodig.
Houd er dan vooral rekening mee dat je ze de 𝗸𝗶𝗻𝗱𝗲𝗿𝘃𝗲𝗿𝘀𝗶𝗲 van deze eerlijkheid vertelt.
De 𝗴𝗲𝗰𝗲𝗻𝘀𝘂𝗿𝗲𝗲𝗿𝗱𝗲 𝘃𝗲𝗿𝘀𝗶𝗲 zeg maar.
Die versie kunnen ze aan.
Niet de volwassen versie.
Bekijk dit per kind en per leeftijd.
Voor welk taalgebruik kies je?
Welke woorden kies je?
Wat snappen ze, wat snappen ze niet?
Een peuter en een puber hebben allebei recht om eerlijk betrokken te worden bij het ziekte- en het overlijdensproces van hun zieke ouder.
Tevens ook de periode daarna met alleen nog maar met papa óf mama. Toch is het gesprek met je peuter een ander gesprek dan met je puber.
Dan nog een laatste tip:
𝗝𝗲 𝗸𝗶𝗻𝗱 𝗶𝘀 𝗷𝗲 𝗸𝗶𝗻𝗱! 𝗘𝗻 𝗻𝗶𝗲𝘁 𝗷𝗲 𝗕𝗲𝘀𝘁𝗶𝗲!
Dat dit later als ze volwassen zijn wel zo kan groeien dat is wat anders.
𝗠𝗮𝗮𝗿 𝗷𝗼𝘂𝘄 𝗸𝗶𝗻𝗱 𝗶𝘀 𝗻𝗶𝗲𝘁 𝗷𝗼𝘂𝘄 𝗸𝗹𝗮𝗻𝗸𝗯𝗼𝗿𝗱!
Ook al is de verleiding nog zo groot om tegen je kind te ventileren,
want je kind is er altijd.
Doe dit niet!
Dat zou 𝘃𝗲𝗲𝗹 𝘁𝗲 𝘃𝗲𝗲𝗹 𝗱𝗿𝘂𝗸 op zijn/haar schouders leggen.
Schakel voor het delen van je 𝗼𝗻𝗴𝗲𝗰𝗲𝗻𝘀𝘂𝗿𝗲𝗲𝗿𝗱𝗲 𝘃𝗼𝗹𝘄𝗮𝘀𝘀𝗲𝗻 𝘃𝗲𝗿𝘀𝗶𝗲 van je
𝘷𝘦𝘳𝘩𝘢𝘢𝘭/𝘳𝘰𝘵𝘥𝘢𝘨/𝘰𝘱𝘬𝘰𝘮𝘦𝘯𝘥𝘦 𝘷𝘦𝘳𝘭𝘪𝘦𝘧𝘥𝘩𝘦𝘪𝘥/𝘻𝘰𝘳𝘨𝘦𝘯 𝘰𝘷𝘦𝘳 𝘥𝘦 𝘳𝘦𝘬𝘦𝘯𝘪𝘯𝘨𝘦𝘯…je 𝘃𝗼𝗹𝘄𝗮𝘀𝘀𝗲𝗻 𝗕𝗙𝗙 in.
Natuurlijk ‘moeten’ jij en je kind het hebben over het gedeelde verdriet en gemis, rotdagen op school/werk, dingen die je meemaakt, waar je trots op bent…
