๐๐ฎ ๐ถ๐ธ ๐ฑ๐ฎ๐ฎ๐ฟ ๐๐ฎ๐ ๐บ๐ฒ๐ฒ ๐ฑ๐ผ๐ฒ๐ปโค๏ธ
Laat me je meenemen hoe het idee van het oprichten van mijn eigen coachingspraktijk tot stand is gekomen:
โ “Het leven is eindelijk goed zo,” dacht ik….
Na 25 jaren van turbulentie, waar ik zelf geen enkele invloed op had kunnen uitoefenen, kon mijn geluk niet op.
Inmiddels was ik 29 en getrouwd. Niet met de-eerste-de beste, maar wel met de eerste liefde van mijn leven.
Verkering krijgen op je 17e, nog niet weten hoe dat eigenlijk allemaal moet, maar dan toch samen volwassen worden, samen alle eerste keren beleven, een huis kopen, trouwen en papa en mama worden van twee gezonde, mooie meisjes.
“Zo wil ik wel oud worden,” dacht ik gelukzalig.
En waarom ook niet, ik had mijn portie toch wel al gehad?
Want nadat ik als peuter mishandeld werd door mijn alcoholische vader…
Ik jeugdreuma heb gehad van mijn 3e tot mijn 6e jaar – waaronder5 maanden in het ziekenhuis te hebben gelegen -…
Mijn ouders gescheiden zijn…
Mijn moeder Melanoom huidkanker kreeg – en uiteindelijk na een ziekbed van 5 jaar overleed op mijn 15e -…
Ik seksueel werd misbruikt door mijn autoritaire stiefvader…
Ik uit huis geplaatst werd in een internaat…
En op mijn 23e weer opnieuw een mega-opvlamming van mijn reuma kreeg – en letterlijk niets meer kon – ….
Vond ik op mijn 29e dat mijn leven eindelijk was zoals ik het wilde; normaal, heerlijk rustig, ik was gelukkig en trots.
TROTS, op wie ik was, op mijn leven, op mijn dochtertjes.
En ik dacht echt dat dat zo zou blijven, want ik had mijn portie toch wel al gehad.
Echter toen Yune, mijn jongste dochter, 10 weken oud was, ik zat nog in mijn verlof,
Sloeg het noodlot opnieuw toe:
Paul mijn man,
De eerste liefde van mijn leven… De papa van mijn meisjes…
Kreeg te horen dat de klachten die hij had, werden veroorzaakt door een kwaadaardige hersentumor.
Het kon dus allemaal toch nog erger.
Na bijna 5 jaar alles gegeven te hebben, is Paul aan de gevolgen van zijn hersentumor overleden.
En toch kan ik nu, inmiddels 41 jaar, opnieuw zeggen:
Dat mijn leven goed is…
Dat ik trots ben…
Dat ik gelukkig ben…
En dat mijn meiden van 12 en 14 dat ook zijn…
Het gaat รฉcht goed met ons!
En nee de รฉchte klap moet niet nog komen!
En dat, ๐ด๐๐ป ik jรณu,
Lieve papa…
Lieve mama en je kinderen ook! โ
En ik ga je daar bij ๐ต๐ฒ๐น๐ฝ๐ฒ๐ป!
Jou alles geven wat er nu bij mij precies voor gezorgd heeft dat het zo goed ging met mijn meiden en mij.
En nog steeds goed gaat, ondanks alle verdrietige omstandigheden en het gemis van Paul/papa.
Door mijn jarenlange expertise als leerkracht in het basisonderwijs en speciaal onderwijs voor kinderen met een gedragsstoornis…,
Ervaringsdeskundige in het Leven
Expert inhet leven met een zieke en alsook overleden partner/papa…
En dus ook als weduwe en alleenstaande moeder van twee meiden die hun papa hebben verloren en dus levenslang moeten missen…,
Weet ik als geen ander wat jij en je gezin doormaken en wat jij en je kinderen nodig hebben.
Op mijn ๐ผ๐ฝ๐ฒ๐ป๐ฏ๐ฎ๐ฟ๐ฒ ๐ฝ๐ฎ๐ด๐ถ๐ป๐ฎ op ๐๐ฎ๐ฐ๐ฒ๐ฏ๐ผ๐ผ๐ธ https://www.facebook.com/bianca.krol.5 en ๐๐ป๐๐๐ฎ๐ด๐ฟ๐ฎ๐บ https://www.instagram.com/bianca.krol
deel ik nog veel meer ๐๐ถ๐ฝ๐, ๐๐ผ๐ผ๐น๐ ๐ฒ๐ป ๐๐ฎ๐ฎ๐ฟ๐ฑ๐ถ๐ด๐ต๐ฒ๐ฑ๐ฒ๐ป.
Volg me dus ook zeker daar.
Natuurlijk mag je me ook altijd ๐ฝ๐ฟ๐ถ๐รฉ benaderen om te kijken wat ik als ๐ฐ๐ผ๐ฎ๐ฐ๐ต voor jou kan betekenen.
Samen kijken we dan wat jij nodig hebt.
Voel je ondertussen vrij, om hier ๐ถ๐ป ๐๐ฒ๐ฟ๐๐ฟ๐ผ๐๐๐ฒ๐ป
alles te zeggen en te vragen wat je wil.
Ook de ๐ด๐ฒ๐ฑ๐ฎ๐ฐ๐ต๐๐ฒ๐ป waar je je
misschien voor ๐๐ฐ๐ต๐ฎ๐ฎ๐บ๐.
Ik begrijp je, ik voel je, ik heb die gedachten ook gehad.
Ik kijk er naar uit je te mogen ontmoeten.
Voor meer informatie of het maken van een afspraak kun je ook terecht op mijn website
Liefs Bianca Krol
