23 februari 2023
Afgelopen week heb ik nog eens een post gemaakt over wat ik nu doe. Want wat heb ik jou nu eigenlijk te bieden? Ik heb er deze week een hoop nieuwe volgers bij gekregen, dus ik dacht: “Laat ik nog eens beschrijven wie ik ben en wat ik doe.” Zodat, als jij tussen die nieuwe volgers zit en je zou iemand nodig hebben, die jou en/of je gezin kan helpen met het oppakken van je leven bij/na het (aanstaand) verlies van je partner, papa/mama van je kinderen, dat je dan ook echt weet dat je hiervoor bij mij terecht kunt.
Dat je weet, dat als je met mij in gesprek zou gaan, je niet met zomaar iemand in gesprek gaat.
Dat je er op mag vertrouwen dat ik een behoorlijke dosis aan kennis heb, gestudeerd heb, 20 jaar werkervaring heb in het (speciaal)onderwijs als leerkracht. Maar dat ik tegelijkertijd ook ervaringsdeskundige ben. En dus in het begeleiden van jou en/of je gezin niet alleen gebruik maak van mijn kennis, maar dat jij en ik ook kunnen vertrouwen op mijn goedgevulde rugzak met levenservaring in verlies. Waardoor ik je het beste van twee werelden kan bieden. Wil je hier meer over weten, check dan zeker ook mijn andere posts, waarin deze kennis en levenservaring uitgebreid omschreven staan. Want anders val ik in herhaling en wordt deze post weer veel te lang.
In deze post schreef ik ook een stukje over mijn e-book dat ik geschreven heb; een boek dat boordevol praktische tips staat om jezelf en je gezin staande te kunnen houden tijdens en na het (aanstaand) verlies van je partner. Dat overigens nog steeds gratis te downloaden is op www.biancakrolcoaching.be
Want het zou zonde zijn, om dat wat mij en mijn meiden destijds zo geholpen heeft, om dat tussen ons drieën te houden.
Deze post werd goed ontvangen door het publiek en mijn nieuwe volgers. Het e-book is al meer dan 20x aangevraagd. Waaruit blijkt dat er echt wel behoefte is aan een soort van handleiding hoe hier mee om te gaan als jongvolwassenen en jonge gezinnen.
Maar, zoals dat gaat met social media, waren niet alle reacties even positief. En kreeg ik, niet voor het eerst, de vraag of ik soms mijn geld verdien aan en profiteer van andermans ellende? Meestal kies ik ervoor om hier niet via social media op te reageren, om niet in een eindeloze discussie verzeild te raken. Mensen weten niet wat ze zeggen, wat ze losmaken en hoeveel ellende er bij mij aan vooraf is gegaan om dit werk te kunnen en mogen doen.
Ik hoefde ook niks te zeggen, want deze reacties werden door mijn trouwe volgers meteen met de grond gelijk gemaakt. Fantastisch om de steun te voelen van mensen die vinden dat mijn werk echt nodig is, dat wat ik doe gewaardeerd wordt en dat ík echt wel degene ben die deze mensen kan helpen. Juist door mijn kennis en ervaring.
Echter vergeten we even dat tussen mijn volgers ook mensen zitten die nu middenin de fase van het grootste verdriet zitten, wat gepaard gaat met heel veel emoties en boosheid, die iedere dag vechten om de dag zonder hun geliefde te overleven. Die het in eerste instantie zelf proberen om hieruit te komen, want de meeste mensen komen hier ook echt zelf, zonder deskundige hulp uit. Wie weet kwam deze reactie wel van iemand die net middenin de fase van het grootste verdriet zit. Misschien moeten we juist hen een beetje meer krediet geven.
Overigens heb ik voor één keer wel gereageerd op een van deze reacties, om voor eens en altijd dit misverstand de wereld uit te helpen, want wie profiteert nu eigenlijk van wie?
“Normaal gesproken reageer ik niet op Facebook op zo’n vragen, omdat ik niet in een discussie verzeild wil raken waar we niet uitkomen of met modder gaan gooien, want zo ben ik helemaal niet. Maar ik wil jou wel antwoorden. En mijn visie delen:
Je bedoelt of ik daar mijn werk van heb gemaakt? Om mensen te helpen in het omgaan met hun verdriet?Omdat het hen zelf even niet lukt? En iemand ze juist kan helpen, omdat diegene het zelf heeft meegemaakt? Omdat zij weet hoe het voelt? Maar ook geholpen willen worden door iemand die tegelijkertijd kennis van zaken heeft? En dat diegene juist dingen, tips en tools deelt die geholpen hebben, omdat haar kinderen er 7 jaar later nog steeds bij geholpen zijn, door die aanpak van kennis en ervaring? Omdat niet iedereen vanzelfsprekend weet hoe je dat moet aanpakken?
Ja dat klopt, want ik gun het echt iedereen, weduwen, weduwnaars en hun kinderen, die hiermee te maken heeft om ondanks de situatie, grip te krijgen op deze situatie, de rollercoaster aan emoties, met daarbij alle ballen in de lucht houdend, belangrijke beslissingen nemend en knopen doorhakkend in je eentje én te kunnen zorgen voor het verdriet van je kinderen en dat van jezelf…
En nog veel meer.
Waardoor er energie en tijd overblijft om in zichzelf en in het gezin te steken. Waardoor er rust en ruimte komt in hoofd en lijf. Omdat zij weer in control zijn?
Daarbij geef ik inderdaad heel veel do’ s en dont’s gratis weg…
In mijn posts, in mijn ebook of in een eerste kennismakingsgesprek.
Maar wil je verder met me in gesprek en een begeleiding opstarten dan is dat inderdaad tegen betaling, want dat is mijn werk.
Net zoals ik ook wel eens hulp vraag, accepteer en dus ook betaal, voor dingen die ik niet zelf kan…
Ieder zijn talenten en kwaliteiten; Ik heb inderdaad geen hulp nodig bij het verwerken van het verlies van mijn man, terwijl ik hem nog iedere dag mis.
Maar een huis schilderen kan ik niet zelf, ook niet als ik dat verdeel in tijd en behapbare klussen, omdat ik dat vanwege mijn reuma, fysiek niet aankan, dus daar vraag ik een schilder voor. En heb ik hulp bij het poetsen van mijn huis, omdat ik het fysiek niet kan.
Profiteren de schilder en de poetsvrouw van mijn fysieke gebreken? Of profiteer ik van hun kennis en fysieke krachten en kan ik daardoor alle andere dingen juist wel doen? Doordat ik mijn fysieke energie heb kunnen sparen, omdat ik de badkamer niet zelf heb hoeven poetsen. Want ik kan je zeggen dat, als ik dat zelf doe, ik niks meer kan, dus ook niet een middagje shoppen die mijn meiden af en toe zo hard nodig hebben met mama. Of een spelletje spelen, of koken, want mijn energie is al verspeeld dan.
Ik heb geen hulp nodig bij het begeleiden van mijn kinderen in hun rouwproces, in het volgen van hen in hun ontwikkeling en daar op in te spelen, omdat ik daar voor gestudeerd heb.
Maar vraag mij niet om in huis iets te regelen wat betreft stroom, water, metselen, tuinaanleg, verwarming. Of iets met de auto, los van mijn onhandigheid hierin…Of voor iets medisch, waar ik dus voor naar de dokter ga. Of om mijn haren of het haar van mijn kinderen te knippen, maar daarvoor juist naar de kapper ga. Of voor een behandeling bij de schoonheidsspecialiste omdat mijn huid zo allergisch reageert op cosmetica,
Want daar heb ik niet voor gestudeerd!!!
Hopelijk geeft dit een antwoord op je vraag en begrijp je een beetje wat ik doe…
Je mag me altijd via pb een berichtje sturen.
Liefs Bianca“
Wie profiteert nu van wie? Iedere keer dat ik jou help, help ik ook mezelf, heel ik ook weer een stukje van mezelf, of ik dat nu wil of niet, zo gaat dat gewoon. In elk geval, mag jíj profiteren van mijn jarenlange ellende, die er voor gezorgd heeft dat ik dit werk kan en mag doen. Om jou er weer bovenop te helpen, het leven op te pakken en leuk te vinden, zonder je schuldig te voelen. Laat een berichtje achter, of neem contact op via de diverse mogelijkheden tot het opnemen van contact.
En je weet het he, geen haatdragende reacties, want ik reageer er toch niet op 😉
Liefs Bianca
