13 mei 2023
Het laatste hoofdstuk in mijn e-book Hoe houd ik me staande in de wirwar van emoties?” is: “Bevorder de zelfstandigheid van je kinderen.”
Shop
Nu ben ik een enorm voorstander van je kinderen hetgeen ze zelf kunnen, behorend bij hun ontwikkeling, ook zelf te laten doen. Want ze leren er gewoon ook een hele boel van: ze groeien, in hun eigen kennen en kunnen, ze leren verantwoordelijkheid te nemen, ze worden steeds meer zelfstandig en dat is ons doel als ouder, mooie, fijne, graag geziene volwassen mensen ‘maken’ van je kind, die zelfstandig is dingen doet, beslissingen neemt die verantwoord zijn en bij een volwassene horen. Dat kan alleen maar als ze tijdens hun kindertijd in een veilige setting de kans krijgen om dit te leren en te oefenen.
Als je er als ouder alleen voor komt te staan, is het een kunst om alle ballen van school, werk, huishouden en clubjes in de lucht te houden. Juist dan is het belangrijk om de zelfstandigheid van je kinderen te bevorderen, zodat jij en jullie samen ook eens de handen vrij hebben…Ook al zou je ze nu het liefst verwennen, alles uit handen nemen, want ze hebben al zoveel meegemaakt. Maar wie help je daar nu uiteindelijk mee? Ze kunnen namelijk best een heleboel en als ze de kans krijgen zullen ze je later enorm dankbaar zijn. Nogmaals leeftijdsgerelateerd. Bijvoorbeeld een vaatwasser uitruimen, hun brood smeren, tas uitruimen, naar clubjes fietsen, eten opwarmen, koken, etc. Zoals mijn dochter zei: “Ik kan hierdoor wel ook een heleboel, ik heb hierdoor ook heel veel vrijheid, dit kan en heeft lang niet iedereen in mijn klas en daar ben ik best trots op.”
Dit gaat niet van vandaag op morgen, dit zul je samen moeten aanpakken, voordoen-nadoen en tijd in moeten investeren. Maar uiteindelijk levert het je tijd op.
Doordat jij ze het vertrouwen geeft dat ze het kunnen, dat ze daardoor ook wel eens voor verrassingen komen te staan, die mama/papa niet altijd kunnen oplossen, omdat ze er op dat moment niet zijn. Door hun zelfstandigheid en jouw vertrouwen in hen krijgen ze ook die verrassingen op een goede creatieve manier getackeld en wordt jij daardoor ook wel eens aangenaam verrast.
Zoals ik in 2017 met moederdag. Nynthe en Yune waren toen 6 en 8 en Paul was 1,5 jaar dood:
“Zo trots…..al zo zelfstandig in het omgaan met het opgroeien zonder jullie papa…….😍
Op school wordt in de bovenbouw niet meer voor moederdag geknutseld, thuis kan het niet want daar loopt mama altijd in de weg.😔
Samen shoppen met papa voor moederdag gaat ook al niet meer.😢
“Dan regel ik me dat toch zelf”, dachten deze kleine meiden van toen nog 6 en 8.💪🏼
Met een beetje hulp van lieve vrienden die even hun woonkamer ter beschikking stelden om te knutselen. En ook nog toestemming gaven om even alleen naar de winkel te mogen, met eigen beurs op zak.❤️
En dan heb je je dat zelf geregeld en dan kun je dat thuis aan niemand kwijt, want geheimpjes rondom moederdag deel je normaal gesproken met je papa, ontbijtje maak je samen met je papa.
Voor de rest deel je alles met mama, regel je alles met mama, want die is mama en papa tegelijk.
Alleen met moederdag even niet, want dan is zij het middelpunt van je verrassing. Gelukkig biedt dan oma een luisterend oor. En kun je je geheimpje kwijt.❤️
Ik word gewekt en er wordt me een fijne moederdag gewenst, kusjes, knuffels, een zelf geknutseld bloemetje voor op mijn slaapkamer en een ontroerende zelf verzonnen brief.
Ondertussen speelt zich beneden dit tafereel af:
Wekker gezet, mooi aangekleed, tafel gedekt, ontbijt klaar gezet, precies zoals ik het wilde, crackertjes en een kopje koffie, cadeaus op tafel, een zelf versierde theepot met thee en handcrème, die ik gevonden heb door een heuse speurtocht.☺️
Zo trots……..zo groot en wijs, zo zelfstandig, zo slim, zo lief, zo dankbaar, 6 en 8, zó jullie”❤
Fijne nieuwe moederdag iedereen, op wat voor een manier dan ook😘
Ook behoefte aan ruimte, rust en ontspanning, maar geen idee waar te beginnen? Hoe doe je dat dan, de zelfstandigheid van je kinderen bevorderen, hoe weet je wat ze aankunnen? Stuur me gerust een pb of plan meteen een afspraak en ik denk met je mee…
Liefs Bianca