20 juni 2023
Wanneer je te maken krijgt met een verlies en rouw in het gezin;
Je verliest als ouder je partner, je kind, een scheiding, je vader/moeder, broer/zus, vriend/vriendin,
Dan komen er op een dag 100.000 emoties voorbij die je wat betreft energie helemaal leegvreten. Dat is wat rouw met je doet.
De dagelijkse dingen die moeten, kosten energie.
En je kinderen, die hetzelfde verlies meemaken,
hun papa/mama, broer/zus, opa/oma, die ze verloren hebben, de scheiding van hun ouders,
Gaan door dat zelfde verdriet en gemis, gaan ook door een rouwproces. (Dit hoeft zich overigens niet hetzelfde te uiten)
Het kan dan heel verleidelijk zijn om ze te ontzien, wetende dat ze het al zo moeilijk hebben, dat ze al zoveel meegemaakt hebben;
“Wat maakt dat snoepje extra nu uit?
Wat maakt dat uurtje later naar bed nu uit?
Wat maakt die keer extra frieten nu uit?
Wat maakt dat extra speeltje uit de winkel nu uit?
Wat maakt het nu uit als ik dit voor een keer (of tien) door de vingers zie?
Wat maakt het uit als ik die grote mond niet corrigeer?
Wat maakt het uit als ze eens te laat op school zijn?
Wat maakt het uit als ze een paar uur langer achter een schermpje zitten?
Wat maakt het uit als ze een keer te laat thuis zijn?
Wat maakt het uit als ze hun kamer niet opruimen als je dat gevraagd hebt?”
Wat maakt het uit dat…”
“Laat ik ze maar met rust laten,
Niet te veel vervelen,
Lastig vallen,
De discussie aangaan,
Ik heb hier echt de energie niet voor,
Ze hebben het al zo moeilijk,
Laat ze maar,
Ik mag ze best wat verwennen,
Zij zijn toch ook hun papa/mama kwijt?”
Herkenbaar?
Toch, kan ik je zeggen, maakt het heel veel uit, voor hen, maar ook voor jou.
Een van mijn hoofdstukken uit mijn e-book, is Zorg voor structuur
Natuurlijk is jullie hele gezin ontwricht,
Worden rollen en dynamieken in het gezin opnieuw verdeeld,
Gaan dingen anders omdat een van de ouders ontbreekt
Omdat iemand uit het gezin ontbreekt
Omdat je overloopt van verdriet
Omdat je volop rouwt in je rouwproces zit.
Maar juist nu, is het in jullie situatie zó belangrijk om vast te houden aan de structuur die jullie al hadden.
Natuurlijk met de mogelijkheden die je nu hebt.
Houd vast aan de regels die er al waren.
Laat de kinderen op de juiste tijd naar bed gaan.
Geef ze de juiste hoeveelheid schermtijd.
Laat ze op de juiste tijd thuiskomen en zeg er wat van als ze dat niet doen.
Eet dagelijks, liefst meerdere keren gezond, op dezelfde tijd, die haalbaar is binnen het gezin, zeker niet te laat.
Stel grenzen aan de hoeveelheid snoep.
Ga liefdevol discussies aan.
Corrigeer die grote mond.
… eigen invulling
En houd hier ook aan vast.
Dat geeft je namelijk HOUVAST in de fragiele situatie waarin jullie je nu bevinden.
Iedereen weet waar hij/zij aan toe is.
Want er zijn regels en grenzen gesteld waaraan iedereen zich moet houden.
Het geeft houvast en overzicht in de overweldigende situatie die voor de rest verre van te overzien lijkt.
Het geeft voorspelbaarheid, “Want als ik dit doe…is het gevolg dat…zowel positief als negatief…
“Om 15.30u is de school uit, ik mag iets lekkers en maak mijn huiswerk. Daarna kan ik nog even spelen.
We eten om 18.00
Ik moet om 20.00u naar bed, van te voren mag ik nog een uurtje op een schermpje en als afsluiting tv kijken”
En die voorspelbaarheid zorgt voor veiligheid. Je veilig voelen in een situatie waarvan je toch al niet weet wat je vandaag van jezelf kunt verwachten.
En het allermooiste…Je geeft je kinderen het gevoel dat ze er nog steeds toe doen, dat jij ondanks jouw verdriet hen de moeite waard vindt om je vast te houden aan regels die voor hen, om op te groeien tot mooie volwassenen zo belangrijk zijn.
Lastig? Dat kan wel ja. Maar je zult zien, als je er aan vast houdt, dat het voor iedereen steeds makkelijker wordt…
En ook nu, mag je hulp vragen aan je omgeving, bij het inzetten van je structuur.
Ook ik kijk graag met je mee, wie, wat en welke structuur je inzet.
Bel me of Stuur me een berichtje, appje, of maak meteen een afspraak in mijn agenda.
Liefs Bianca
#rouw #verlies #coach
