Lieve leerkracht,
Wie zit er dit jaar allemaal in je klas?
De een wat stiller dan de ander.
Maar ook de rugzak van de een wat voller dan de ander
Wie zit er dit jaar voor je neus?
Ken je ze allemaal?
Ben je op de hoogte van de zwaarte van hun rugzak?
Weet je wat ze allemaal al met zich meedragen?
Heb je dit jaar kinderen in je klas die hun rugzak gevuld hebben met rouw en verlies?
NEE???
En dat kind dan waar (pas) zijn ouders van gescheiden zijn?
Draagt die geen rugzak met het gemis van die ene ouder met zich mee? De rugzak gevuld met verlies van een compleet gezin, van zijn thuis,…?
Of het kind dat moet opgroeien in een gezin waarvan iemand, (papa, mama, broertje/zusje) ongeneeslijk, chronisch en/of terminaal ziek is?
Is zijn/haar rugzak dan niet gevuld met verlies van onbezorgd opgroeien, opgroeien zonder beperkingen,…?
Het kind dat zélf ongeneeslijk, chronisch en/of terminaal ziek is, het kind dat moet leven met een (tijdelijke) fysieke beperking?
Die rugzak zit toch vol met verlies van een leven voor de ziekte/beperking, verlies van een stukje toekomst, verlies van lekker mee kunnen doen met de rest, verlies van onbezorgd en onbezonnen kind kunnen zijn, verlies van zijn oh zo geliefde sport hobby, club, team,….?
En dat kind, dat verhuisd is, nieuw op deze school, bij jou in de klas,?
Draagt die geen rugzak met verlies, verdriet en gemis van vriendjes/vriendinnetjes van de oude school, de oude buurt, zijn vertrouwde veilige omgeving,…?
Of het kind dat is blijven zitten?
Die zijn rugzak draagt met verlies, verdriet en gemis van zijn oude klas, klasgenoten, vriendjes en vriendinnetjes, het er niet meer bij horen?
Het kind waarvan de opa of oma van overleden is? Zijn/haar huisdier heeft moeten laten inslapen?
Het kind waarvan de ouder zijn baan verloren is?
Of tóch het kind, waar (al een aantal jaren) een ouder, of broertje/zusje van overleden is?
Waarvan de rugzak toch vol zit met verlies van, verdriet om en gemis van zijn/haar papa/mama, broertje/zusje? Zijn/haar gezin dat nooit meer compleet zal zijn. En dat op sommige dagen nog een tikkeltje extra voelbaar is…Bijvoorbeeld op
de eerste schooldag, waarbij het niet kan vertellen tegen die ene ouder hoe leuk of stom het op school was.
Als ik je nu nog eens vraag: Heb je dit jaar kinderen in je klas die een rugzak dragen gevuld met rouw en verlies?
Dan zal je antwoord hoogstwaarschijnlijk JA zijn.
We krijgen allemaal veel meer te maken met rouw en verlies dan we in eerste instantie denken.
Rouw en verlies houdt namelijk zoveel meer in, dan het verliezen van een dierbare door overlijden.
Rouw en verlies is omgaan met het gemis van iets of iemand dat je dierbaar is en dat verweven in je nieuwe leven. Ook na jaren nog.
Weet dat onder gedrag vaak verlies verscholen zit.
Bij de een uit zich dat door overdreven aanwezig te zijn, luidruchtig, misschien wel blij, boos of juist een tikkeltje agressief.
Bij de ander uit zich dat door stil en teruggetrokken te zijn, enorm aangepast gedrag.
En bij weer een ander merk je helemaal niks.
Of uit het zich plotseling, uit het niets, omdat door een of andere trigger het gemis, verlies of verdriet geraakt wordt.
Het ene kind praat er makkelijker over dan het andere.
Maar eigenlijk willen ze allemaal hetzelfde; Erbij horen en gezien worden, geen uitzondering zijn.
Waar deze kinderen het meest tegenop zien, is het voorstelrondje, het maken van een tijdlijn, waarbij zij en/of hun gezin gepresenteerd worden, waarop pijnlijk duidelijk te zien en horen is dat zij geen traditioneel gezin zijn.
En toch is het belangrijk dat ook dit kind met zijn/haar verlies, in deze klas er mag zijn, en dat lukt alleen door het ook bespreekbaar te laten mogen zijn, het hele jaar. Niks is pijnlijker dan hetgeen/degene die je zo mist doodgezwegen wordt. Hoe mooi zou het zijn, als door deze gesprekken verbondenheid ontstaat?
Daar kun jij als leerkracht dit jaar het verschil in maken.
Juist bij de kinderen die een rugzak gevuld met rouw en verlies met zich meedragen.
HOE DAN?
* Zorg dat je als nieuwe leerkracht van deze kinderen op de hoogte bent, ken je kinderen al. Zodat het kind zich nu al welkom, veilig voelt.
* ZÍE het kind, HOOR het kind en nodig het kind uit om te vertellen.
* Durf er te zijn en te blijven, het héle schooljaar. Door écht te luisteren! Ook als het kind zich (even) niet gedraagt zoals het zou moeten. Juist dan!
* Een hand op de schouder, oogcontact om het kind te laten weten, dat je er voor hem/haar bent,
dat je op de hoogte bent als nieuwe leerkracht, als het kringgesprek over de vakantie/weekend/thuis gaat, waarin iedereen zoveel beleefd heeft, maar dit kind niet, dit kind beleeft dit anders.
* Noteer voor het kind speciale dagen, zodat jij er op in kunt haken, ook preventief, zodat het kind weet dat er écht aan hem/haar gedacht wordt, dat hij/zij er toe doet. Denk aan de sterfdatum, verjaardagen (van hem/haar zelf, maar ook papa/mama, broertje/zusje), ziekenhuisbezoekjes, maar ook Kerst, moederdag/vaderdag, Allerheiligen, vakanties/weekenden (hoe zijn die verdeeld)
* De eerste schooldag waar bijna alle kinderen door beide ouders gebracht worden.
* Vraag (individueel) naar zijn/haar vakantie/weekend, wees niet bang om de situatie te benoemen zoals hij daadwerkelijk is.
“Hoe was jouw vakantie, zal vast anders geweest zijn zonder papa/mama, hoe hebben jullie dat gedaan, hoe is dat voor jou,?”
“Hoe was jouw vakantie, hebben jullie nog dingen kunnen doen nu X zo ziek is, hoe is dat voor jou?”
“Hoe was jouw vakantie, nu papa en mama uit elkaar zijn? Hoe is dat voor jou?”
“Hoe was jouw vakantie, in deze nieuwe buurt, je zult je vriendjes en vriendinnetjes vast missen?”
“Hoe was jouw eerste schooldag/ week?
* En misschien overbodig om te zeggen, natuurlijk kun/moet je deze gesprekken het hele jaar voeren.
Waarbij je het woord vakantie in deze vragen kunt vervangen door wat dan van toepassing is, denk aan oudergesprek, moederdag, verjaardag, weekend, Sinterklaas.
Deze kinderen dragen dit verlies namelijk het hele schooljaar met zich mee, niet alleen bij de start van het schooljaar.
En juist jij, als leerkracht, kunt dit schooljaar een beetje draaglijker voor hem/haar maken, omdat het gemis, het verlies er mag zijn.
Zelfs op de momenten dat je het, het minst verwacht, maar het meest nodig hebt.
Ik wens je een fijn schooljaar met de leerlingen die jou nooit meer zullen vergeten, omdat het er bij jou mag zijn.
Wil je meer van deze tips? En zeker zijn dat je deze andere nieuwsbrieven ook krijgt?
Of wil je hier graag een keer over sparren?
Wil je hier dieper op ingaan?
Loop je vast met een leerling, waar verlies wel eens de onderliggende trigger zou kunnen zijn?
Wil jij preventief hierop in kunnen spelen?
Heb je een vraag?
Stuur me even een mailtje.
Of maak een afspraak en ik kijk graag met je mee. Zodat jij de handvatten en het zelfvertrouwen hebt om hiermee om te gaan en het kind zich veilig, welkom, gezien en gehoord voelt.
Voel je vrij om deze mail door te sturen naar degene die deze tips graag zou willen ontvangen.
Groetjes,
Bianca Krol
Persoonlijke Coaching
Rouw en Verliescoach – Leerkracht – Ervaringsdeskundige – (Plus) Moeder
