13 oktober 2023
Ten eerste omdat het ons een behoorlijk rotgevoel geeft, dat niet na een keer huilen of een keer goed vloeken voorbij is.
Gevoelens die niet fijn zijn daar willen we eigenlijk zo snel mogelijk vanaf. Het moet maar weer zo snel mogelijk normaal zijn.
Alleen, dit wordt niet meer normaal. Zoals het was, wordt het nooit meer.
Je voelt je intens verdrietig. Want daar wij jij je zo fijn bij voelde is er niet meer. Hij/zij komt niet meer terug. En je mist hem/haar ontzettend.
Dat doet pijn, echt pijn, zowel lichamelijk als mentaal.
Dat verdriet en dat missen put je uit, kost je heel veel energie en maakt je ontzettend moe.
En ondertussen moet je voor jezelf, je gezin, je kinderen zorgen.
Je kinderen die ook nog eens hun eigen verdriet hebben. Waarvan je ook niet weet hoever zij al zijn op hun weg in het rouwproces.
Werken, huishouden, clubjes het draait allemaal door.
Daarnaast komt er nog bij dat je niet alleen rouwt om de persoon die je verloren bent.
Rouw raakt zoveel meer, met dit ene verlies, verlies je tegelijkertijd nog zoveel meer.
Je bent letterlijk ook een stuk van jezelf kwijt;
Wie ben jij nu zonder hem/haar?
Zonder je partner? Als vrouw/man van? Zonder je ouder(s), als zoon/dochter van? Zonder je kind, als papa/mama van?
Je moet jezelf echt weer opnieuw uitvinden.
Je bent een stuk van je toekomst kwijt. De toekomst die nog bestond voor het verlies van je dierbare. Je wordt ineens niet meer samen oud, gaat niet meer samen van het pensioen genieten, die bucketlist afwerken als de kinderen het huis uit zijn, samen naar de diploma uitreiking van je kinderen.
Je bent niet meer die mama/papa die zijn dochter zijn/haar dochter helpt met die moeilijke wiskunde-sommen, je bent niet meer die supporterende mama/papa op zaterdagochtend langs de lijn.
Je moet het nu zelf doen als kind zonder de back-up van je ouders, kunt hen de kleinkinderen niet trots tonen.
Je moet tijdens het rouwen om je dierbare, ook je toekomst opnieuw gaan vormgeven, je leven gaan opnieuw gaan leven, maar nu zonder hem/haar.
Rouwen is keihard werken, omdat je om meer rouwt dan alleen het verlies van je dierbare. En dit nieuwe leven gaan vormgeven en je geliefde in dit nieuwe leven verweven kost tijd. Dat is niet klaar van de ene op de andere dag.
Vaak voelt dit ontzettend eenzaam. Want de wereld om jou heen, gaat wel door.
Dat alles bij elkaar, maakt rouwen ontzettend moeilijk.
Dit kan voelen alsof je hier nooit meer uitkomt, je voor altijd alleen op deze donkere weg loopt waar geen einde aan komt.
Je wilt vooruit, maar je hebt geen idee welke kant je daarvoor op moet. Of je een afslag moet nemen of niet, want die kant is al even donker.
Wil je deze weg niet alleen bewandelen, of hulp van iemand die dat pad al meerdere keren bewandeld heeft en de weg nog steeds weet?
Maak dan een afspraak. Ik loop graag met je mee.
De eerste stap zet jij, samen tackelen we de rest.
Liefs Bianca
#rouw #verlies #coach
