Ik hoop niet dat ik nu mannen of vrouwen voor het hoofd stoot…
Ik sta echt mijn mannetje wel als vrouw zijnde. Ik ben assertief, onafhankelijk en zelfstandig genoeg. Door de jaren heen ook geworden. Maar voor sommige klusjes ben ik gewoon niet gemaakt. Zowel fysiek niet, zo sterk ben ik nu ook weer niet, doe daar nog een reumasausje overheen, dan weet ik al heel snel dat ik aan bepaalde klussen ook niet moet beginnen.
Maar ook mentaal niet, van sommige klusjes heb ik gewoon geen verstand. Als ik me de tijd zou nemen om een paar Youtube filmpjes te kijken, dan zou ik het uiteindelijk ook wel kunnen.
Hoe doe je dat dan als alleenstaande moeder, als weduwe, als je de energie niet hebt en de tijd serieus moet indelen ?
Ik liet me echt niet kennen. Lampjes vervangen lukt nog wel, skeelers veranderen in schaatsen ook, gras maaien is geen probleem.
Ik werd ook heel creatief in het vinden van oplossingen. Want ik ga echt niet met iedere pot of fles die ik niet open krijg naar de buren. Een mes in het deksel steken werkt ook. Witte kool, waar ik geen begin in gemaakt krijg, hebben ze tegenwoordig ook al voorgesneden. Heeft de auto een wasbeurt nodig, dan rijd ik door de wasstraat.
Maar wat nu als ik een nieuwe vaatwasser nodig heb en aangesloten moet hebben, mijn verhoogde terras dat op instorten staat afgebroken moet hebben, een tv naar boven gedragen moet hebben en tevens aangesloten, de muren van de slaapkamers geschilderd wilde hebben, een schilderij opgehangen wil hebben, winterbanden onder mijn auto moet hebben?
Dan weet ik precies welke buurman, of vriend ik voor welk klusje kan vragen. Want de een is goed in dit en de ander in dat.
Ik had zelfs een whatsappgroep: “Wie wil Bianca helpen?” Waarbij ik een vraag kon stellen wanneer ik hulp nodig had. De mannen konden zelf beslissen of ze voor deze hulpvraag wel/niet beschikbaar (willen) zijn.
Ja, er zat een risico in dat ze nee zouden zeggen, wat overigens hun goed recht is. Maar als ik niets vraag, zal ik het sowieso zelf moeten doen of niet.
Mensen willen echt wel helpen, ze moeten alleen weten waarmee ze je kunnen helpen, ze kunnen immers geen gedachten lezen.
Overigens waren mijn vriendinnen, buurvrouwen, collega’s op de hoogte wanneer ik hun man om hulp vroeg. Vaak waren het trouwens de vrouwen die hun man naar mij stuurden om even dat klusje te klaren. Want meer dan dat was het ook niet, hier was verder niks bij, het was gewoon iemand in nood helpen.
Durf jij uit de comfortzone te stappen en om hulp te vragen, i.p.v. het wel allemaal zelf te doen, omdat je anderen niet tot last wil zijn?
Zo is dat ook bij rouw, verlies en verdriet. Dit hoef je niet alleen te dragen, daar mag je ook hulp bij vragen. Want wanneer jij om hulp vraagt, krijg je de steun die je verdient. Vind je die niet in je omgeving, of is je omgeving zelf ook vervuld van verdriet waardoor jullie elkaar niet kunnen volledig kunnen ondersteunen, dan is professionele hulp ook een optie. Ook als je deze hulp voor je kinderen vraagt, is dat een enorme daad van moederliefde of vaderliefde, omdat je het beste voor je kinderen wilt, op een moment dat je het zelf even nog niet weet.
Bel of mail voor een afspraak en samen verkennen we waar jij wel wat ondersteuning in kan gebruiken.
Liefs Bianca
#verlies #rouw #coach
#rouwcoach #hulpvragenmag #durftevragen #hulpvraag #hulpvragen #verdriet #gemis #missen #ikmisje #dood #overlijden #leven #nabestaande #weduwe #weduwnaar #Zelfstandig #sterk #krachtig #sterkzijn overleven #verliescoach #kindercoach #ouderschap #ouderschapscoaching #kinderen #opvoeding #
