Ik was aan het wandelen en rook een voor mij oh zo bekende geur. Een geur die dertig jaar geleden dagelijks deel uit maakte van mijn leven. Een vrouw van rond de zestig die voor me liep, leek in het niets op mijn moeder, en toch deed ze me aan haar denken. Ze droeg namelijk dezelfde parfum die mijn moeder ook droeg, Gloria van de Bilt. Dertig jaar later, maken ze die dus nog steeds. Meteen zag ik mijn moeder weer voor me, haar rode jas, die ook altijd naar haar rook, haar halflange, losse gepermanente krullen, die nog niet waren uitgevallen door de chemo, een vrouw van halverwege de dertig. Jonger dan dat ik nu ben.
Ik vraag me af, hoe het had kunnen zijn, ze zou vijfenzestig zijn nu. Hoe zou ze er uit zien? Wat voor een oma zou het zijn? Zouden we beste vriendinnen zijn? Zouden we moeder en dochterdagjes houden? Zou ze nog altijd even zachtaardig zijn? Zou ze nog steeds zo poetserig zijn? Zou ze nog steeds van decoratie van koper houden? Zou ze nog steeds zelfhulpboeken verslinden?
Zou ze dingen anders gedaan hebben, als ze zou weten hoe mijn leven er na haar dood heeft uitgezien? Zou ze boos zijn? Zou ze trots zijn? Op wat ik van mijn leven gemaakt heb? Wat zou ze er van vinden dat ik leerkracht ben geworden en niet zoals zij wilde verpleegkundige? Wat voor een vrouw, wat voor een mama zou ze me vinden? Zouden we dicht bij elkaar wonen? Zou ik haar bellen voor moederlijk advies, rondom opvoeding, relatie en andere dagelijkse levensvragen?
Wat zou ze van mijn aanpak vinden, nu de geschiedenis zich herhaalt en mijn aanpak totaal anders is dan die van haar. Niets afdoend aan haar aanpak, ook zij handelde naar haar beste kunnen. Maar zoals ik mijn jeugd met een zieke ouder heb beleefd, en uiteindelijk overleden ouder, zo gun ik het mijn kinderen totaal niet. Terwijl ook zij opgroeien met een zieke ouder en uiteindelijk overleden papa.
Zou ze nog steeds bloemenfan zijn? Vorige week moest ik ook al aan haar denken, toen ik langs een weide vol boterbloemen liep, haar lievelings-, wilde bloemen.
Wat maakt, dat deze herinneringen, cadeautjes uit onverwachte hoek, zich nu ineens zo rap op elkaar opvolgen? Wat maakt dat deze geur, al deze vragen oproept? Ik weet dat ik er ook nu geen antwoord op zal krijgen.
Toch is het belangrijk om me dit, ook na achtentwintig jaar, te mogen afvragen, en de onderliggende pijn, de eigenlijke wensen te voelen: Want wat zou ik ook graag een normale jeugd gehad hebben, net zoals leeftijdsgenoten heerlijk shoppen met mijn moeder, haar voor ieder wissenwasje willen bellen en dan te horen: “Het komt wel goed.” Wat had ik ook graag als trotse moeder mijn dochters, haar kleinkinderen, aan haar getoond. Wat had ik ook graag nog wat langer die onvoorwaardelijke moederliefde gevoeld. Wat had ik ook graag dat onzichtbare moederlijke steuntje in mijn rug gevoeld. Wat was ik graag die volwassen, sterke vrouw mét haar geworden, dankzij haar geworden en niet dankzij haar dood. Had ik het graag wat later alleen en helemaal zelf willen doen. Zou ik graag ergens helemaal bij willen horen.
Ben ik nog steeds alle mensen die me in hun harten hebben gesloten en voor me door het vuur zijn gegaan en gaan eeuwig dankbaar.
Dankjewel Gloria, dat je me na al die jaren er weer even bij laat stilstaan.
Want ook als rouw- en verliescoach overkomt je zoiets nog regelmatig, en zal ik moeten toepassen wat ik al mijn cliënten meegeef: Het mag er (ook na al die jaren) zijn. Sta er bij stil, mijmer, laat het binnenkomen wanneer het komt en kijk daarna terug op die waardevolle herinneringen.
Wil je liever samen met mij ontdekken wat de onderliggende pijn van deze vragen en gedachten is? Dichtbij de herinneringen komen? En voelen wat er te voelen valt?
Je kunt bij mij terecht met alle soorten verlies; (jong)ouderverlies, (jong)partnerverlies, verlies van je gezondheid, ziekte in het gezin. Ik ben ervaringsdeskundige in veel soorten verlies. En heb me verdiept in alle soorten. Door ook twintig jaar ervaring als leerkracht en moeder, kan ik ook kinderen ondersteunen bij hun verlies en ook hier heb ik me nog verder in verdiept.
Stuur me een berichtje en via een gratis kennismakingsgesprek verkennen we of ik iets voor jou kan betekenen.
Liefs Bianca
#verlies en #rouw #coach #kindercoach
