1 juli 2024
Allereerst bedankt voor je mooie vraag.
Een begrijpelijke vraag ook.
Want, wat valt er nog te lachen als het meest dierbare je is ontnomen?
En voor de gevoelens en gedachten die erbij komen kijken als je weer lacht, vragen als: “Wat betekent het dan, als je weer lacht, ben je hem vergeten, ben je het eens met de situatie, mag je eigenlijk wel plezier hebben terwijl de situatie eigenlijk niet om te lachen is, schuldgevoel als het toch gebeurt.” Allemaal normale gedachten en gevoelens die bij rouw horen.
Bij mij ging dit eigenlijk hand in hand en waren beiden er, verdriet en plezier.
Mijn rouw werd al in gang gezet op het moment van de diagnose, Paul is vijf jaar ziek geweest. Het scheelt dat Paul zelf ook van grapjes hield en goede humor had.
Ook hadden wij nog kleine kinderen die in hun onbezonnenheid vaak voor grappige situaties kunnen zorgen. Zo speelde mijn jongste dochter doktertje met haar overleden papa die thuis opgebaard lag. Na een zorgvuldig medisch onderzoek gaf ze hem haar conclusie: “Nee sorry, jij bent dood” Een verdrietige en grappige situatie tegelijkertijd.
Ik ben ook van mening dat verdriet en plezier, gepaard met lachen, naast elkaar kunnen bestaan. Lachen doet namelijk niets af aan de liefde, het gemis en verdriet en dat tegelijkertijd even sterk aanwezig is.
Het hielp mij ook om te relativeren. Andere mensen die lachen om situaties waar wij op dat moment echt niet meer om kunnen lachen, omdat het ons op die manier niet meer raakt, daarvan besefte ik, dat dit mijn referentiekader is, niet dat van die mensen.
Helaas kan ik geen antwoord op je vraag geven met een tijd. Omdat rouw, het gevoel en hoe het verloopt voor iedereen anders is.
Wel weet ik dat je het jezelf een beetje makkelijker maakt als je jezelf de toestemming geeft dat alle gevoelens en emoties die op een dag voorbij komen er mogen zijn. Ze horen erbij.
Door dan even stil te staan bij dat gevoel, “Wat voel je, wat denk je en waar in je lijf voel je het?” krijgt het gevoel de ruimte om te mogen bestaan, want het is er gewoon. Het gaat ook weer weg. En dat geeft zoveel ruimte in hoofd en lijf, omdat je er niet meer tegen hoeft te vechten, het is er en dat mag.
Liefs Bianca
———————————————————
Heb je moeite om je weg te vinden in je rouw?
Je hoeft het niet alleen te doen. Het kan enorm helpen om met een professional te praten over wat je doormaakt. Iemand die gespecialiseerd is in verliesverwerking en tevens ervaringsdeskundige is, kan een enorme meerwaarde hebben.
Wil jij kunnen lachen zonder schuldgevoel?
En alle andere emoties ook de ruimte durven geven?
Neem de stap naar hulp. En maak een afspraak via https://www.biancakrolcoaching.be/contact
Praat erover.
Deel je gevoelens en gedachten.
Het is belangrijk om te onthouden dat hulp vragen een teken van kracht is, niet van zwakte.
De eerste stap zet jij, samen tackelen we de rest!
#Rouwverwerking #Rouwen #VerdrietEnPlezier #Herinneringen #LachenNaVerdriet #RouwEnHumor #VerdrietEnBlijdschap #EmotioneleVerwerking #RouwIsIndividueel #Schuldgevoel #LevenMetVerdriet #HumorInRouw #ToestemmingOmTeVoelen #RouwEnKinderen #BalansTussenVerdrietEnLachen #ZelfzorgBijRouw #OndersteuningBijRouw #RouwEnRelativeren #EmotiesAccepteren #RouwEnLiefde
