5 oktober 2022
Het waren toch nog puppy’s, 12 jaar geleden.
We wisten pas een paar dagen hóe ziek hun papa was.
Maar HOE VERTEL je dat aan een baby en een peuter van 2…!!!
5 jaar later waren ze nog steeds ieniemienie, toen hun papa stierf aan de gevolgen van een hersentumor.
Een jaar later gingen we de eerste keer met zijn drieën, zonder hun papa, op vakantie.
En dat ging ons best goed af.
We genoten er van dat we weer onbezorgd, spontaan er op uit mochten.
Ik bedacht me vooral: “Wat als ze dadelijk PUBER zijn?
Met de basisschoolleeftijd heb ik ervaring, weet ik wat ze nodig hebben, dat is mijn werk.
Maar wat als ze dadelijk puber zijn, met wie moet ik dan sparren, overleggen?”
En nu? 7 jaar later?
Kijk die pubers eens shinen!
Dragen ze zelfs mijn kleren
En weet je,
Ze doen het goed.
Ondanks het verlies van hun papa.
Staan we voor dezelfde puber problemen als iedere andere puberouder…
Huiswerk, Wanneer mag ik de eerste keer naar een fuif, Schermpjes gebruik, Rommel opruimen, Vrienden/vriendinnen, Wie doet de vaatwasser, etc.
Groei ik hier net als iedere ander ouder vanzelf in.
Ze zijn niet opeens puber.
Al lijkt dat soms wel zo.
Maar is de pubertijd niet juist een fase in hun leven waarbij ze het toch al mega zwaar hebben? Dan helpt het ontbreken van hun papa toch niet?
Is de kans op afglijding niet juist groter dan?
Dat de pubertijd voor alle pubers een zwaardere fase is, dat klopt.
Maar het betekent niet automatisch dat pubers zonder papa of mama,
met meer problemen de pubertijd doorgaan.
Net zoals je bij de ‘gewone’ puber mag vertrouwen op de investering van je opvoeding, mag je dat nu ook!
Ik ben altijd met mijn meiden blijven praten…
Vanaf de diagnose toen ze 0 en 2 waren.
Op iedere leeftijd wisten ze wat er met papa aan de hand was.
Zelfs na zijn dood en alles wat daar bij komt kijken. Levensvragen, maar ook de dagelijkse dingen des leven.
Het taalgebruik steeds aangepast aan hun niveau.
De ene keer gepland, de andere keer als het tijdens het spelen naar voren kwam.
Ik kan jou ook leren hoe je je kinderen betrekt bij het proces van hun ongeneeslijk zieke papa/mama.
Neem gerust contact op, want jouw kinderen willen ook weten waar ze aan toe zijn.
Liefs Bianca