Persoonlijke coaching

Persoonlijke coaching

Blog 1 voor “Ik mis je” De eerste vakantie na Pauls overlijden

Blog Bianca | Hoe ik mijn eerste zomervakantie na het verlies van mijn man omarmde

Na het overlijden van haar man Paul breekt de eerste zomervakantie zonder hem aan. Bianca vraagt zich niet af óf ze op vakantie gaat, maar waarheen. ‘Echt vakantie voelt voor mij toch anders.’

 

Altijd aan

Doordat Paul zo lang ziek was speelde ons leven zich heel lang tussen de vier muren af. Ik kon daar niet altijd even goed tegen, juist tijdens vakanties.

Nu de kinderen fulltime thuis waren en die voor veel onverwachte prikkels zorgden, was Pauls energievat nog sneller leeg. Dus ruimde ik de rommel op als hij koekjes bakte met de kinderen, kookte ik en deed ik boodschappen wanneer hij op bed lag.

Echte vakantie voelt voor mij toch anders’

 

Op vakantie moest ik alles plannen, spontaan eropuit ging niet. ’s Morgens een activiteit, slapen en ’s middags een activiteit. Daarna was de dag wat betreft energie zo goed als voorbij. Voor mijn gevoel stond ik altijd aan, was ik altijd alert en dat voelt allesbehalve ontspannen. Echte vakantie voelt voor mij toch anders.

Vertrouwen

Dus na Pauls dood hoef ik er niet lang over na te denken of ik wel of niet op vakantie ga. De enige vraag is: waar? Want ik wil wel zongarantie. Ver rijden kan ik niet vanwege mijn reuma. Maar heel eerlijk: in mijn eentje rijden durf ik ook niet. Met het vliegtuig dus! 

Dat ik dat aankan en durf, weet ik zeker. Vorig jaar wilden we nog één keer samen herinneringen maken. Maar Paul raakte in coma en dus moest ik met de kinderen onverwachts van Kos naar Athene vliegen, naar het ziekenhuis waar Paul lag. Op het vliegveld legde de man achter me in de rij mijn zware koffers op de band. Ik kreeg hulp zonder dat iemand de reden wist waarom ik hier alleen met mijn kinderen stond.

‘Leef, lach en geniet’

 

Dus ik kies vol vertrouwen voor Mallorca om nieuwe herinneringen te maken met de meiden: shoppen in Cala Milor, selfie-fotoshoots op het strand… Maar ook een boottochtje met gegarandeerde zeeziekte mag niet ontbreken, want dat deed papa zo graag.

Onder het genot van een cocktail blikken we terug op een jaar waarbij we ons hebben gehouden aan Pauls wijze woorden: “Dat je niet altijd zorgeloos bent door dit soort ervaringen, hoort er bij, maar dat moeten geen excuses zijn om niet zorgeloos verder te leven. Leef, lach en geniet.” Dus dat doen we.