22 augustus 2024
Negen jaar zijn er al voorbij sinds die verschrikkelijke, heerlijke, afschuwelijke, prachtige, verdrietige, mooiste zomervakantie in 2015.

Negen jaar zijn voorbij ‘gevlogen’, sinds het moment dat jij je laatste adem uitblies.

Knuffels en dansjes

Negen jaar moeten we je al missen.

Dat is al negen jaar zonder jouw knuffels, droge humor, geruststellende woorden, het zingen van al die verdraaide liedjes en melodietjes, en je (irritante) tromgeroffel.

Nu moeten we iedere ochtend zelf wakker worden, zonder ritmische bons op de deur, gevolgd door jouw luide zang: “Begin de dag met een dansje.” Het daaropvolgende ochtendhumeur van de meiden is daarom ook niet meer gegarandeerd.

Krullen en kleuters

Negen jaar moet jij al heel veel van ons missen.

In die tijd heb jij gemist dat de meiden geen kleuters meer zijn, zoals je hen toen achterliet.

Heb je niet kunnen zien dat Nynthe volgend schooljaar al afstudeert op de middelbare school en dat Yune haar gewoon achterna gaat. Heb je Nynthe niet kunnen halen nadat ze de eerste keer op stap ging.

‘Je hebt niet kunnen zien hoe ontzettend je dochters op je lijken’

En je hebt niet kunnen zien dat ze ontzettend op je lijken. Dat Yune jouw gevoel voor ritme heeft en dansen haar lust en haar leven is. Het gek doen, gezichten trekken en gewoon net zo onnozel doen als jij, is ook haar tweede natuur. Oh, en jouw rug, die is bij haar net zo scheef. Daar is ze je dan ook erg dankbaar voor.

Heb je ook niet kunnen zien dat Nynthe jouw looks heeft. Ze heeft hetzelfde sterretje om haar pupil als jij, en ook jouw mooie krullen. Al heeft ze gelukkig een vollere bos dan jij. Het experimenteren met koken en een heerlijk gerecht op tafel zetten, gaat haar al net zo makkelijk af.

En heb je niet kunnen ervaren dat ze beiden net zo lief, zorgzaam, doorzettend, gevoelig, adrem perfectionistisch en een tikkeltje heetgebakerd zijn als jij.

Kijk je mee?

Of hoef jij ons niet te missen? Kijk je, vanuit weet ik waar, nog met ons mee?

Ben je dan trots op wat je ziet, op mij en onze meiden? Doe ik het net zo goed, als jij dacht dat ik zou doen?

Heb je ook gezien dat ik geen leerkracht meer ben? In mijn eigen praktijk begeleid ik nu mensen een weg te vinden in hun rouw en (aanstaand) verlies. Wie had dat gedacht hè: hoe bijzonder de dingen dankzij het leven soms lopen.

Nieuwe liefde

Weet je dan ook dat ik ons huis in Sittard verkocht heb en we naar België verhuisd zijn? Omdat ik daar de tweede liefde van mijn leven heb gevonden. De meiden hebben nu al even lang een stiefpapa, als dat ze jou als papa hebben gehad.

‘Vind je het oké dat ik een nieuwe liefde gevonden heb?’

Ben je het eens met de keuzes die ik maak? Vind je het oké dat ik mijn geluk in de liefde opnieuw gevonden heb? Keur je hem goed?

Ik denk eigenlijk dat jullie elkaar wel mogen. Hij doet in ieder geval enorm zijn best om jou te leren kennen. En echte ‘papa dingen’ met de meiden te doen. Zo komt Nynthe toch iedere keer veilig thuis na het stappen.

Weet dat ik jou nooit zal vergeten! Niet na negen jaar en ook niet na negentig jaar.