Als weduwe kom je vaak voor hete vuren te staan. Natuurlijk komen ze als je alleen bent of in de avonduren, zodat je het niet op een gillen kan zetten. Ze zorgen er wel voor dat je ze ziet, want ze zitten niet stil en onopvallend in een hoekje.

Ze zijn er gewoon ineens, pontificaal op je witte muur en je weet zeker dat je nachtrust er aan gaat als je nu niks doet. Ze? Grote, dikke, zwarte spinnen! Zo ook gisteravond, toen ik voor het slapen gaan nog even naar het toilet ging.

Angstaanjagende vriend

Toen Paul, de meiden en ik nog in Sittard woonden, konden we op het einde van de zomer de klok er op gelijk zetten. Wanneer ik ’s avonds na een heerlijke zomerdag nog even tv keek, werd ik bruut uit mijn serie gehaald. Wat kruipt daar over de muur?

Altijd was mijn redder in nood Paul daar, om deze angstaanjagende vriend uit huis te zetten. Ik vroeg hem wel eens: “Hoe moet dat straks als jij er niet meer bent? Wie vangt dan de spinnen?” Hij antwoordde altijd met: “Je zoekt maar een nieuwe spinnenvanger.”

Nu al?

Paul is amper een dag overleden en ligt thuis in de woonkamer opgebaard. ‘s Avonds zit ik nog even bij hem, wanneer ik in mijn ooghoek iets zwarts zie bewegen op de muur. Serieus, nú al? Ik voel me redelijk uitgedaagd door het universum.

‘Om nú al voor zoiets onbenulligs de buren in te schakelen…’

Razendsnel weeg ik mijn opties af; zelf vangen, krampachtig in de gaten houden, of de buren, die ik dag en nacht mag bellen, inschakelen.

Om nú al voor zoiets onbenulligs de buren in te schakelen, vind ik te ver gaan. Want dan zal ik ze nog vaak bellen. Dus besluit ik zelf een poging te wagen. Met trillende ledematen en een theedoek probeer ik de spin te vangen. Natuurlijk lukt dit niet. Vliegensvlug kruipt het beest weg en duikt onder de bank.

Spinnenvanger 2.0

Wonderbaarlijk, zonder paniek, laat ik de spin daar maar. Ik ga weer gewoon bij Paul zitten. Of is het een gevalletje: Iets dat je niet ziet, is er ook niet? In ieder geval voel ik me veel stoerder en sterker dan ik van te voren ooit dacht.

‘De volgende dag vind ik wéér een van mijn minder favoriete diersoorten in de woonkamer’

De volgende dag vind ik wéér een van mijn minder favoriete diersoorten in de woonkamer: een kikker. Dit keer vind ik dat ik wel genoeg getest ben, en bel tóch de buren.

Inmiddels heb ik mijn spinnenvanger 2.0 gevonden en geef ik zulke klusjes weer héél graag uit handen. Alle credits naar Rich, mijn redder in nood gisteravond.

Foto: Paul en de meiden