Hier mogen kinderen en jongeren, die te maken hebben met Rouw en Verlies in al zijn vormen en tijdens elke fase van het proces, alle vragen stellen, die ze misschien thuis niet durven stellen, omdat ze papa/mama geen verdriet willen doen. Hier is alles bespreekbaar. Vragen en/of hersenspinsels die te maken hebben met HET LEVEN de dood, ziekte, verdriet, gevoelens, boosheid, schuldgevoel, angst, missen of juist niet missen, wat is missen, hoe doe je dat, hoe ga je hier mee om, ben ik normaal? Vriendjes/vriendinnetjes, school, stage, wat vertel ik wel/niet? Hoe zorg je dat je papa/mama, broer/zus niet vergeet? Wat zou je papa/mama, broer/zus nog willen zeggen, vragen? Hoe maak je belangrijke dingen bespreekbaar?
Vaak zit onder gedrag van kinderen een pijn dat gepaard gaat met verlies.
Hun hoofdje zit overvol met vragen en zaken die hen bezighouden.
Echter hebben ze er nog niet de tools en woorden voor, om jou dat duidelijk te maken.
En als ze de woorden wel hebben, dan willen ze jou als papa/mama daar niet mee lastigvallen. Papa/mama hebben al genoeg aan hun hoofd met hun eigen verdriet. Als ze papa/mama vertellen over hun eigen verdriet, dan moet papa/mama misschien wel huilen. Dat kunnen ze nog niet aan, hun schouders zijn te klein om het verdriet van papa/mama ook nog te dragen.
Vaak uit zich dit op een moment dat je er eigenlijk niet meer aan dacht dat het onderliggende verlies wel eens de oorzaak zou kunnen zijn. Want het is nu toch al enige tijd geleden?
Kinderen zijn enorm veerkrachtig en in staat door te gaan met het nieuwe leven alsof het nooit anders geweest is. Leven in het hier en nu. Maar…kinderen rouwen ook!
Sterker nog, kinderen die een verlies meemaken rouwen hun hele leven. Denk maar eens aan alle belangrijke gebeurtenissen in hun leven, waarbij ze steeds ermee geconfronteerd worden dat de meest belangrijke persoon uit hun leven daar nooit bij aanwezig zal zijn. Of dat zij dat anders meemaken dan een traditioneel gezin, waarbij beide ouders nog aanwezig zijn, nog samen zijn, of waar geen zieke ouder/broer/zus is. Of dat zij dat anders meemaken dan hun leeftijdsgenoten die geen beperking hebben, die niet ziek zijn.
Pas als het veilig voelt en er tijd en ruimte is om te kunnen en te mogen rouwen, dan pas zal het kind rouwen. En dat is meestal op een moment dat papa/mama ‘klaar’ is met rouwen, als papa/mama hun leven weer ‘aardig op de rit’ hebben. Juist dan, want dan hebben papa/mama weer tijd en ruimte om hun kind te begeleiden in hun rouwproces, nu kunnen papa/mama dit aan en zijn ze in staat om ook het verdriet van hun kind te dragen. Pas dan voelt het voor het kind veilig genoeg om te kunnen en mogen rouwen.
Dit proces gebeurt overigens geheel onbewust.
Door gedrag dat anders is dan anders, laten ze je weten dat ook hun verdriet gehoord wil worden.
Denk aan signalen van stiller, teruggetrokken, luidruchtiger, bozer, extreem blij, neerslachtig, moe, ziek, explosiever, brutaler, huileriger, drukker, gemener, onverschilliger, steeds in discussie treden, pleasen, perfectionistisch, te behulpzaam, te braaf, niet kunnen concentreren, moeilijk leren….
Door mijn ervaringen als leerkracht in het (speciaal) basisonderwijs, maar ook als moeder van twee kinderen die hun papa verloren zijn op jonge leeftijd en ervaringen als kind, weet ik waar deze kinderen doorheen gaan en wat ze nodig hebben. D.m.v. spel, vragenkaartjes, gesprekjes, creatieve werkvormen, ga ik met ze aan de slag en kunnen we werken aan de volgende thema’s:
- Wat er maar ter sprake komt, wat ze kwijt willen, wat ze willen weten.
- Wat ze tegen/aan papa/mama niet durven zeggen of vragen.
- Mijn papa/mama, broer/zus is dood
- Mijn papa/mama, broer/zus is ziek
- Mijn papa/mama, broer/zus gaat dood
- Ik ben ziek
- Ik heb een beperking
- Ik
- Wie ben ik zonder?
- Ik, papa/mama en de rest van het gezin
- Hoe zorg ik ervoor dat ik hem/haar niet vergeet?
- Papa en mama gaan scheiden en ik dan?
- Papa/mama is opnieuw verliefd en ik dan? Mijn papa/mama dan?
- Stiefpapa/pluspapa/mama, zus/broer
- Verlies in de breedste zin van het woord
Maar ook thema’s zoals:
- Puberteit
- Identiteit
- Ziek zijn
- (Naderend) Afscheid
- Gevoelens en wat dat met je doet
- Bang zijn, Boos zijn, Jaloezie, Blij zijn, Schuldgevoel, Missen, Verdriet
- Vriendjes en vriendinnetjes, vriendschap en relaties
- School, in de breedste zin van het woord, basisschool, middelbare school, de klas, een nieuwe klas, een nieuwe school, sportclub, stage; Wat mogen of moeten ze weten
- Nieuw huis
- Belangrijke dagen, verjaardagen, sterfdag, feestdagen, moederdag/vaderdag, eerste schooldag
- De dood in de breedste zin van het woord, Overlijden, Begraven/Cremeren, De hemel, Wat gebeurt er met het lichaam?
In overleg is op locatie ook mogelijk, echter komen er dan wel reiskosten bij. Tip; vraag ook eens of het op school, of onder schooltijd kan.
Wil je even sparren om te ontdekken of Kinder- en Jongerencoaching iets voor jouw kind kan zijn? Laat je gegevens achter en ik neem zo snel mogelijk contact met je op. Of maak meteen een afspraak via mijn Agenda.
Je hoeft het niet alleen te doen, de eerste stap zet jij, sámen tackelen we de rest.
Liefs Bianca
Rouw en Verliescoach